Dziś inaugurujemy pierwsze sprawozdanie z sesji plenarnej Parlamentu Europejskiego, aby umożliwić wszystkim zapoznanie się z wybiórczym, a zatem z konieczności subiektywnym wyborem najważniejszych punktów działalności Parlamentu Europejskiego. Sesja ta poświęcona była głównie organizacji połowy kadencji PE, rozpoczęciu prezydencji maltańskiej oraz filarowi społecznemu Unii Europejskiej.

1. Nowe rozporządzenie

Sesja ta oznaczała wejście w życie nowego Regulaminu Parlamentu Europejskiego przyjętego w grudniu 2016 r. Większość zmian ma charakter techniczny i ma na celu wyeliminowanie niespójności i redundancji, aby zaoszczędzić czas na sesji i podczas głosowań. Wzmocniono parytet płci i reprezentatywność państw członkowskich, podobnie jak dostęp do informacji poufnych przez stałe komisje Parlamentu, europejską inicjatywę obywatelską i regulację działalności lobbingowej.

Krytycy potępili wzmocnienie grup politycznych w stosunku do posłów do PE, a bardziej ogólnie - wzmocnienie dużych grup ze szkodą dla mniejszych. Zwiększono uprawnienia przewodniczącego Parlamentu, ograniczono uprawnienia poszczególnych posłów, a także przyznano miejsce opiniom mniejszości.

2. Wewnętrzne wybory śródokresowe

Wybór Przewodniczącego (art. 16 Regulaminu)

Tradycyjna "wielka koalicja" pomiędzy dwiema największymi grupami w Parlamencie - EPP (Europejska Partia Ludowa; centroprawica) i S&D (Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim) - nie przetrwa wyborów w połowie kadencji. Po ogłoszonym odejściu Martina Schulza, S&D, jak również ALDE (Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy) odmówiły honorowania podpisanego w 2014 roku paktu, który gwarantował im poparcie dla przewodniczącego Parlamentu z ramienia EPP w drugiej połowie kadencji.

O stanowisko prezydenta ubiegało się sześciu kandydatów:

• Eleonora FORENZA (Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej/Nordycka Zielona Lewica - GUE/NGL, Włochy) Jean LAMBERT (Grupa Zielonych/Wolne Przymierze Europejskie - Greens/EFA, Wielka Brytania) Gianni PITTELLA (S&D, Włochy) Laurenţiu REBEGA (Grupa Europa Narodów i Wolności - ENF, Rumunia) Helga STEVENS (Grupa Europejskich Konserwatystów i Reformatorów - ECR, Belgia) Antonio TAJANI (PPE, Włochy)

W tygodniu poprzedzającym głosowanie doszło do zaskakującego ogłoszenia zbliżenia między grupą liberalną (ALDE, centrową i proeuropejską) a ruchem 5 Stelle Bepe Grillo (eurosceptycznym, należącym do grupy Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej Nigela Farage'a - EFD). Wynegocjowany bezpośrednio między przewodniczącym grupy ALDE Guyem Verhofstadtem (który jest odpowiedzialny za negocjacje w sprawie Brexitu w Parlamencie Europejskim) a Grillo, projekt zaskoczył niemal wszystkich obserwatorów. Siedemnastu posłów z grupy 5 Stelle przyłączyłoby się do ALDE i poparło kandydaturę Verhofstadta na przewodniczącego Parlamentu, zachowując niezależność w głosowaniu w ramach grupy.

Posłowie ALDE byli wyraźnie zdenerwowani, że ich lider podjął taką inicjatywę bez poparcia większości swojej grupy i ostatecznie odrzucili wniosek. Większość posłów z grupy 5 Stelle powróciła do grupy EFD, a wiarygodność Verhofstadta - niegdyś uważanego za wiarygodnego outsidera na stanowisko przewodniczącego Parlamentu Europejskiego - poważnie spadła.

Rano, w dniu głosowania, w ostatniej chwili ogłoszono porozumienie między ALDE i EPP, tworząc nową "proeuropejską" koalicję. W porozumieniu określono główne wytyczne polityczne na najbliższe miesiące:

• Wsparcie dla nowych umów handlowych (w szczególności CETA) Nowe zarządzanie gospodarcze w oparciu o tzw. raport "Pięciu Prezydentów" Europejska Unia Obrony Ustanowienie unijnego mechanizmu na rzecz demokracji, praworządności i praw podstawowych wynikającego z przyjętego w październiku 2016 r. raportu holenderskiej europosłanki Sophii in't Veld.

ALDE otrzymuje również przewodnictwo Konferencji Przewodniczących, które powinno przypaść szwedzkiej posłance do PE Cecilii Wikström.

Po wycofaniu kandydatury Verhofstadta, wybór kandydata EPP Antonio Tajaniego był niemal pewny. Jednak kandydaci z grup mniejszościowych pozostali w trzeciej turze, co uniemożliwiło osiągnięcie wymaganej bezwzględnej większości głosów. Dlatego też trzeba było poczekać do czwartej i ostatniej tury, do której mogli przystąpić tylko dwaj kandydaci z największą liczbą głosów w poprzedniej turze, aby poznać wynik: Tajani, ustępujący wiceprzewodniczący, został wybrany na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego.

Wybór wiceprzewodniczących (art. 17 Regulaminu)

Kolejność ustalona została według liczby uzyskanych głosów.

W pierwszej turze głosowania wybrano następujące osoby :

• Mairead McGUINNESS - pierwsza wiceprzewodnicząca (PPE, Irlandia) Bogusław LIBERADZKI (S&D, Polska) David-Maria SASSOLI (S&D, Włochy) Rainer WIELAND (PPE, Niemcy) Sylvie GUILLAUME (S&D, Niemcy), Francja) Ryszard CZARNECKI (ECR, Polska) Ramón Luis VALCÁRCEL SISO (PPE, Hiszpania) Evelyne GEBHARDT (S&D, Niemcy) Pavel TELIČKA (ALDE, Republika Czeska) Ildikó GÁLL-PELCZ (PPE, Węgry)

W drugiej turze wybrano następujące osoby

• Alexander Graf LAMBSDORFF (ALDE, Niemcy) Ulrike LUNACEK (Zieloni/EFA, Austria) Ioan Mircea PAŞCU (S&D, Rumunia) Dimitrios PAPADIMOULIS (GUE/NGL, Grecja)

Wybór kwestorów (art. 18 Regulaminu)

"Kwestorzy są odpowiedzialni za zadania administracyjne i finansowe dotyczące bezpośrednio posłów, zgodnie z wytycznymi Prezydium. "(Zasada 28) :

Elisabeth MORIN-CHARTIER (PPE, Francja); Andrey KOVATCHEV (PPE, Bułgaria); Vladimír MAŇKA (S&D, Słowacja); Catherine BEARDER (ALDE, Wielka Brytania); Karol KARSKI (ECR, Polska).

3. Maltańska prezydencja Rady

Malta sprawuje rotacyjną prezydencję w Radzie Unii Europejskiej w pierwszej połowie 2017 roku, zastępując na tym stanowisku Słowację.

Rząd maltański przedstawił parlamentarzystom swoje priorytety na najbliższe pół roku. Istotne miejsce zajmie zarządzanie kryzysem migracyjnym, a także bezpieczeństwo, włączenie społeczne, polityka sąsiedztwa UE i gospodarka morska.

4. W kierunku filaru społecznego Unii Europejskiej?

W 2015 roku Komisja Europejska zobowiązała się do opracowania europejskiego filaru praw socjalnych, który określałby podstawowe wartości i zasady podzielane na poziomie europejskim. Konsultacje odbywały się przez cały 2016 rok, a formalny wniosek spodziewany jest do końca 2017 roku.

Przyjęcie sprawozdania portugalskiej posłanki do PE Marii João Rodrigues w sprawie "Europejskiego Systemu Praw Socjalnych" stanowi kolejny krok w tym procesie.

Aby pójść dalej:

• Przypominamy, że sesje te można śledzić na żywo na stronie internetowej Parlamentu Europejskiego lub na stronie Komisji Europejskiej w dziale audiowizualnym. Aby zobaczyć infografikę przygotowaną przez PE na temat wyborów. Aby zobaczyć kalendarz prac PE na rok 2017

Jeśli chcieliby Państwo napisać artykuł na temat dowolnego aspektu pracy Parlamentu Europejskiego, zwłaszcza w kontekście jego sesji plenarnych, prosimy o kontakt. Zachęcamy również do reakcji poprzez pozostawienie komentarza.