Kształcenie dorosłych promuje konkurencyjność, zdolność do zatrudnienia i integrację społeczną. Jest ono istotnym elementem polityki Unii Europejskiej (UE) w zakresie uczenia się przez całe życie. Pozostaje jednak wiele wyzwań, aby stało się ono atrakcyjną, integracyjną, dostępną i elastyczną opcją uczenia się.
W 2014 r. nieco ponad 10% dorosłych (w wieku od 25 do 64 lat) uczestniczyło w uczeniu się przez całe życie, czyli znacznie poniżej docelowego poziomu 15% do 2020 r., wyznaczonego przez UE. Jednak uczestnictwo w uczeniu się dorosłych może być trudne do oceny, ponieważ przybiera wiele form i często jest pozaformalne.
Szereg przeszkód nadal uniemożliwia ludziom uczestnictwo, a pracodawcom - zapewnienie możliwości uczenia się dorosłych. Według europejskiego badania dotyczącego kształcenia dorosłych pracownicy jako główne powody uniemożliwiające im udział w szkoleniach podają obowiązki rodzinne (21%), kolidujące harmonogramy pracy (18%) i koszty (13%).
Badanie ustawicznego szkolenia zawodowego (CVTS) pokazuje, że pracodawcy również mają problemy z brakiem czasu (32%), kosztami szkolenia (31%) i brakiem odpowiednich kursów (13%). Według CVTS 77% przedsiębiorstw, które nie zapewniają szkoleń, twierdzi, że nie robią tego, ponieważ nie mają takiej potrzeby.
Nowy podręcznik polityki Cedefopu - Dostęp i uczestnictwo w ustawicznym kształceniu i szkoleniu zawodowym w Europie zawiera wytyczne polityczne, przedstawia czynniki sukcesu i podaje przykłady dobrych praktyk, które mają sprawić, że ustawiczne kształcenie i szkolenie zawodowe oraz uczenie się dorosłych staną się bardziej atrakcyjne, dostępne i wysokiej jakości.
Aby zwiększyć motywację ludzi do uczenia się, państwa członkowskie UE eksperymentują z różnymi podejściami. Walidacja pozaformalnego i nieformalnego uczenia się w miejscu pracy jest obiecującą opcją, ponieważ może sprawić, że uczenie się będzie widoczne i możliwe do przeniesienia.
Walidacja pozostaje jednak ograniczona, zwłaszcza w przypadku szkoleń w miejscu pracy. Choć wiele przedsiębiorstw stosuje metody walidacji, często nie są one uznawane publicznie i nie prowadzą do uznanych kwalifikacji.
W niektórych krajach programy praktyk zawodowych, zwykle skierowane do młodych ludzi, są otwierane dla dorosłych uczących się, np. w Wielkiej Brytanii i we Włoszech. Programy te mogą pomóc bezrobotnym dorosłym w uzyskaniu dostępu do szkoleń i do rynku pracy. Takie podejście może również lepiej dostosować umiejętności bezrobotnych dorosłych do potrzeb rynku pracy i dać przedsiębiorstwom źródło nowych pracowników.
Od lat kraje europejskie opracowują i rozszerzają różne formaty kształcenia, na przykład kursy modułowe, aby oferta kształcenia dorosłych lepiej odpowiadała potrzebom uczących się i pracodawców, ograniczeniom czasowym i obawom o koszty. Najlepsze praktyki obejmują również tworzenie środowisk pracy, które sprzyjają uczeniu się i zachęcają pracowników do różnorodności zadań i autonomii w czasie pracy.
Aby uczynić kształcenie dorosłych bardziej atrakcyjnym, integracyjnym, dostępnym i elastycznym, decydenci i zainteresowane strony muszą współpracować na poziomie krajowym, regionalnym, lokalnym i sektorowym. Partnerzy społeczni mają do odegrania kluczową rolę, ponieważ są w stanie najlepiej zachęcać do uczenia się w miejscu pracy oraz negocjować organizację pracy i organizację czasu pracy w celu promowania uczestnictwa w uczeniu się dorosłych.
Pobierz tutaj.
Jak czytamy na stronie Cedefop.
